Over mij
Ingrid de Groot (1966) werkte als wijkverpleegkundige en zelfstandig ondernemer maar verloor haar baan en haar bedrijf door haar ziekte. Als patiënt advocaat voor de BVN zette zij zich jarenlang in voor het collectief borstkankerpatiënten. Witte raaf is haar tweede boek.
Voorwoord
Door Dorien
Een geest is veerkrachtig, tot veel in staat, ook als een lichaam tekortschiet. We kunnen op adrenaline en liefde bergen verzetten en de wereld elke dag een stukje mooier maken. Maar wat als de geest niet kan verklaren wat er lichamelijk gebeurt? Wat als de diagnose mist maar de symptomen zoveel invloed hebben op je gedachten, je emoties en je eigenwaarde? Ingrid daagt je uit om na te denken of je dan het gevecht aan moet gaan. Want is het een eerlijke strijd, met je eigen lichaam? Met een ziekte zonder naam? Met het huidige gezondheidssysteem? Maar er staat zoveel op het spel, dus je wilt, je moet, je gaat. Mogelijk is het juist de écht sterke, veerkrachtige geest die de situatie uiteindelijk probeert te accepteren. Die elke dag weer rust en vrede probeert te zoeken in de rauwheid, onzekerheid en willekeur die horen bij ziek zijn. De maakbaarheid van het leven is bijzonder genoeg zowel beperkt als oneindig. Met je geest en je gedachten kan je elke dag opnieuw beïnvloeden hoe jij naar jouw realiteit kijkt. Maar die realiteit hoeven we niet altijd mooier te maken dan hij is. Niet overal kan een strik om en juist de dalen maken pieken memorabeler en intenser.
Uit hoofdstuk 96:
Ik kan de situatie niet veranderen, maar hoe ik erin sta wel.
Met mijn verstand.
En soms met mijn gevoel.
Maar vooral met vallen en opstaan.